‘Ze willen allemaal in het bos liggen’
Begraven in de natuur kan straks ook in Noordenveld
NIEUW RODEN- Dood en begraven. De meeste mensen moeten er niet aan denken. Maar als het dan tóch moet, ligt het in Nieuw Roden, onder de enorme beuken, rododendrons, gekleurde seringen en Japanse esdoorns best prima. En binnenkort kun je op diezelfde begraafplaats op een wel héél bijzonder plekje liggen. Namelijk middenin het bos. Tussen de bomen, het onkruid en afgevallen blad kun je je eindbestemming alvast reserveren. Volgens Rits Aalders, vrijwilliger van de begraafplaats, loopt het storm met de belangstelling.
Natuurbegraafplaatsen zijn het. Eext en Witteveen hebben ze al, en Noordenveld binnenkort ook. Een plekkie in het bos is straks mogelijk op drie begraafplaatsen binnen de gemeente: Veenhuizen, Een en Nieuw Roden. Aanvankelijk dacht Rits dat het wel een beetje mee zou vallen met de animo voor het bos op zijn begraafplaats. Maar sinds de bekendmaking staat de telefoon in huize Aalders roodgloeiend.
“Tientallen mensen hebben me al gebeld. En overal vandaan hè? Ze willen allemaal in het bos liggen. Van Noordhorn tot ver in het Groningerland”, vertelt Rits terwijl hij op z’n klompen over het schelpenpaadje naar het bewuste bosje wandelt. Het toekomstige grafbos ter grootte van een hectare, ligt helemaal aan het einde van het kerkhof en grenst als het ware aan de wijk Roderveld. “Wie hier begraven wil worden, kan alvast een plekje reserveren. Hoe groot dat is? Vijf bij vijf, vijfentwintig vierkante meter. En er mag géén monument op, ook geen gevulde plantenbakken. Wel een veldkei met je naam. Bosanemoontjes en sneeuwklokjes mogen ook. Maar neprozen in een bloemvaas kunnen niet. Wat het kost om hier te liggen? Dat weet ik niet precies, maar zo rond de vierduizend euro vermoed ik. Wie dat wil weten, verwijs ik door naar de gemeente.”
Sowieso is er veel belangstelling voor een laatste rustplek op het idyllische kerkhof van Nieuw Roden. Een wandelingetje over de slingerende schelpenpaadjes leert snel waarom. Behalve dat de begraafplaats in het bos achter het hertenkampje verscholen ligt, heeft eerder iets weg van een tot in de puntjes verzorgd park door de borders vol bloeiende violen, primula’s en andere gekleurde plantjes. De luidruchtig kwetterende vogels zorgen, terwijl je tussen grafzerken door laveert, voor vrolijkheid. Geen treurnis, eerder een aangenaam rustgevend gevoel. De grafheuvels van 2600 tot 2400 jaar voor Christus, met graftomben van 60 centimeter hoog en 15 meter lang, zijn in ere hersteld. Een jaar of vijf geleden heeft een groep van zo’n 8, 9 vrijwilligers het plan gevat om samen de schouders onder de authentieke begraafplaats te zetten, onder leiding van Rits Aalders. “De gemeente had steeds minder geld beschikbaar voor groenvoorzieningen. Nou, daar mag een begraafplaats nooit de dupe van worden hè? Dat zou wel heel triest zijn. Maar we wilden beslist niet met een vinger naar de gemeente wijzen. ‘Wat kunnen we zelf’, zeiden we tegen elkaar. Nu zijn we een voorbeeld voor veel andere gemeenten. Zelfs de provincie is hier al wezen kijken”, vertelt Rits terwijl hij naar het strooiveldje in het midden van de begraafplaats schuifelt. “Je kon hier nooit verstrooid worden. Er was hier namelijk geen strooiveld. De gemeente stelde voor het grasveldje hierachter ervoor te gebruiken. Maar dat wilden we beslist niet. Zie je het al voor je? Vrijdags is opa verstrooid en op maandag maait de gemeente over opa heen. Dat kan niet hè? Vandaar dat we deze plek hebben uitgekozen, tussen 7 beuken, het geluksgetal. Dat je van geluk mag spreken dat je hier mag blijven liggen”, lacht Rits die ondertussen nog even meldt dat ze nog wel een paar extra handen kunnen gebruiken. Twee of drie jonge pesionado’s zouden een mooie aanvulling zijn op de steeds ouder wordende groep vrijwilligers. “Wat we hier zoal doen? Schoffelen, aanplanten, onderhoud van paden en perken en het nodige snoeiwerk. Hier is altijd werk! Weet je wat zo geweldig is? Iedereen heeft het hier heel goed met ons voor. Zo krijgen we ontzettend veel planten van mensen uit het dorp. En laatst heeft iemand, we weten niet wie, een fooienpot neergezet bij de Poiesz. En van het geld heeft degene wijn, rollades en andere lekkere spullen voor ons gekocht. Fantastisch toch?” Het besluit om in de natuur begraven te kunnen worden in de gemeente Noordenveld, is inmiddels aangenomen door de raad. Op dit moment stelt de gemeente een protocol op met tarieven en voorwaarden voor natuurbegraafplaatsen. “We verwachten dat mensen er begin volgend jaar gebruik van kunnen maken. Hopelijk eerder”, regeert woordvoerster van de gemeente Jannet Wielinga.
