“Zelfs tot in Amerika zijn mijn sculpturen bekend!”

Cultuur

Sculptuurkunstenaar Derek Scholte kan

echt ‘alles’ voor zijn creaties gebruiken

RODEN – “Ik verzamel en bewaar echt alles, tot boutjes en moertjes aan toe. Klein of groot, verroest of gebutst, dat maakt niet uit. Ik kan elk gebruikt materiaal in mijn sculpturen toepassen,”zegt Derek Scholte (41) terwijl hij de verslaggever meetroont naar zijn werkplaats-annex-atelier, een piepklein schuurtje grenzend aan zijn woning in de Bakkerstraat. Daar heeft deze sculptuur- oftewel junk-art kunstenaar met een ‘tic’ voor oude en gebruikte materialen, net zijn daarvan vervaardigde Ford Roadster anno 1932 (!) afgebouwd. Hij heeft er twee-en-halve maand aan gewerkt, niet continu, maar toch wel zo’n tweehonderd uur, rekent hij uit. “En dat heel geconcentreerd.” Als eindresultaat staat er nu een vanaf een oude foto gecreëerd reuze-mini-exemplaar van dit historische vervoermiddel te pronken. Omringd door al zijn vergaarde materialen – ‘en dat gaat continu door’, zegt Derek - verdient het een prominentere plek. Want Scholte is allang weer bezig met een nieuw ontwerp waarvoor ruimte nodig is.

“Ik werk wel vanaf afbeeldingen die me boeien, maar ook vaak met in mijn hoofd gevormde fantasie-sculpturen,”vertelt hij. “Nee, mijn full-time beroep is dit niet, nóg niet tenminste. Mijn brood verdien ik momenteel ook als parttime grafisch vormgever, maar ik heb in het verleden ook in theaters allerlei werkzaamheden verricht.” Van oorsprong is hij – geboren in Assen en in Smilde opgegroeid – docent drama. Maar het balletje kan soms raar rollen. Derek Scholte verklaart nader: “Ik ben altijd al een geestelijke vrijbuiter geweest. En een handige klusser. Ik leerde mijn partner Jolanda kennen en we hebben nu een gezinnetje met drie kinderen; we wonen sedert een jaar of twee in Roden. Niet specifiek gekozen, maar omdat we hier een woning konden krijgen.” Jolanda vult aan:”Ik ben docent Engels maar schrijf ook boeken. Detectives, eentje is er al uitgekomen en aan de tweede werk ik nu. Ik ben een liefhebber van de Agatha Christie-stijl. Heerlijk om te schrijven, hoor. En zo vullen we elkaar ook in creatief opzicht mooi aan.”

Voor we van het atelier naar de woonkamer gaan – waar ook, enigszins uit het directe zicht, een vitrine met Scholte-creaties staat – wijst Derek nog even naar de onderdelen waaruit de Ford Roadster is opgebouwd: “Alles is gebruikt, tweede hands, verroest en gebutst – dat is voor mij ook de uitdaging. Ik koop in principe niets, maar ik ga niet als een moderne morgenster in de vroege ochtend alle vuilcontainers af. Ik ben wel altijd alert. Vrienden en kennissen kennen mijn passie en bewaren veel voor me. Ik zie in alles wel brood en struin ook vaak vlooienmarkten en tweede hands winkels af. Zie ik iets, hoe onnozel ook, op straat liggen dan aarzel ik niet om zo’n object mee te nemen. Altijd komt, vroeg of laat, het wel in mijn plannen van pas. Zoals bij deze Ford: De wielen zijn van een oude kinderwagen afkomstig, het stuur is van een lepel gemaakt, er zitten oude voorraadblikken in de carrosserie verwerkt en sigarenkistjes in het interieur. Enzovoorts. Kijk, er zit – weliswaar was dat anno 1932 niet mogelijk maar ik houd van frivoliteitjes – zelfs een stereo-installatie in. Die kan spelen ook, ’t is een speeldoosje van mijn dochtertje geweest.”

Scholte is twee jaar geleden, toen het gezin in Roden kwam wonen en hij er de, weliswaar beperkte, ruimte voor kreeg, met zijn sculpturenpassie begonnen. “Ik had het idee echter al veel langer in mijn hoofd,”zegt hij. Inmiddels heeft hij zo’n vijftig unica gemaakt. Onlangs exposeerde hij met een tiental daarvan in Galerie Huis ter Heide en ook in Almere heeft werk van hem gestaan. En – hij zegt het terloops maar toch trots – vorig jaar was zijn werk op een groepsexpositie in New York te zien. “Ik zal het je sterker vertellen,”lacht Derek, “een Amerikaanse acteur heeft zelfs drie van mijn sculpturen gekocht. Of het een A- dan wel B- of misschien wel een C-acteur was, weet ik niet. Maar ik heb zijn huis op internet eens bekeken en dat wás me toch een paleis….”

Afsluitend: Derek Scholte verdient veel meer bekendheid. Wie een indruk van zijn werk wil krijgen, kan zijn website www.junkart.me aanklikken. Zijn e-mail adres is: info@derekscholte.nl

UIT DE KRANT