‘Zolang die school er staat, zit het met de leefbaarheid wel goed!’

Afbeelding
actueel

Roderwolde gaat in 2020 voor feestweekend


RODERWOLDE – Dat het dorp Roderwolde bruist van de energie, hoef je de inwoners niet te vertellen. Het dorp – wat in principe in één adem genoemd wordt met Foxwolde, Matsloot en Sandebuur – barst van de verenigingen en activiteiten. Daarnaast leeft het al langzaam toe naar een groots dorpsfeest. Het duurt dan misschien nog wel een jaar, maar in 2020 wordt het 75-jarig bestaan van Dorpsbelangen Roderwolde groots gevierd. Tel daar het 75-jarig jubileum van de plaatselijke vrouwenvereniging bij op en het is niet zo vreemd dat men zich al op volgend jaar verheugd.


Het is geen straf om naar Roderwolde af te reizen. Het prachtige dorp geeft energie en dus is het niet verwonderlijk dat ook vele fietstoeristen er graag vertoeven. Aan het Bovenland woont Jan Visser, voorzitter van Dorpsbelangen Roderwolde en inwoner sinds 1979. Tegenover hem zit Bert Blaauw, oud-schoolhoofd in het dorp en eveneens sinds 1979 in ‘Rowol’ woonachtig. De twee stonden er nog helemaal niet bij stil dat ze al veertig jaar in het dorp wonen. Het is voor beide heren dan ook van ondergeschikt belang. Veel liever praten ze over het dorp waar ze zo verknocht aan zijn geraakt.


De aftrap wordt gegeven door Bert, die vertelt dat de huizen aan het Bovenland relatief laat zijn gebouwd. ‘Vroeger mocht Roderwolde één huis per jaar bouwen van de provincie’, zegt hij. ‘In overleg met de gemeente is toen onderzoek gedaan naar de woonbehoefte in het dorp. Die bleek groter te zijn, waardoor er tien woningen bij kwamen. Dat zijn de woningen die je hier om je heen ziet.’


Hij mag dan al jaren met pensioen zijn, aan alles merk je dat Bert vroeger voor de klas heeft gestaan. Dat deed hij onder andere in Roden en Nieuw-Roden, maar in 1979 kwam hij naar Roderwolde. Hem wachtte de pittige taak om de legendarische Peter van der Velde op te volgen als hoofdmeester. ‘Hij was niet alleen meester, hij was eigenlijk de burgermeester van Roderwolde’, lacht Bert. ‘Toen ik hier kwam veranderde er iets. Peter was namelijk meester voor het hele dorp, ook voor de volwassenen. De kinderen mochten mij meester noemen, maar van de volwassenen verwachtte ik dat ze mij Bert noemden. Daar moesten ze toch even aan wennen.’


Het zijn niet de enige veranderingen die Roderwolde door de jaren heeft meegemaakt. Dat weet ook Jan, die ziet dat er steeds meer import komt wonen. Maar dat vindt hij allerminst erg. ‘Je ziet dat mensen zich snel aanpassen. Dat ligt aan henzelf, maar ook aan ons.’ Daarmee doelt hij op het feit dat iedere nieuwe inwoner direct bij allerlei verenigingen wordt gevraagd. ‘Vanuit Dorpsbelangen gaat er dan iemand langs de deur met een fles wijn. En ja, dan vragen we ze ook lid te worden van de dorpsbelangenvereniging. Dan volgen de toneelclub, de tennisvereniging en de ijsvereniging snel. Ook een abonnement op De Wolmer (de plaatselijke dorpskrant, red.) is direct af te sluiten.’ Jan lacht. Van opdringen is geen sprake, meent hij. ‘De mensen geven zelf aan het te waarderen. Het is namelijk een goede manier om snel in het dorp opgenomen te worden.’


Juist zulke acties zorgen voor een goede onderlinge band in het dorp. En dat maakt dat het dorp veel gedaan krijgt. Kijk maar naar het glasvezelnetwerk, wat hier op geen enkele weerstand stuitte. ‘Dat was binnen no-time geregeld’, zegt Jan. ‘We hadden een speciale commissie opgezet vanuit Dorpsbelangen. Zij hielden zich hiermee bezig. We zorgden ervoor dat men bij bekenden langs de deuren ging. Mede daardoor ging iedereen snel om. En daarbij moet gezegd worden dat de internetverbinding hier gewoon heel slecht was.’ Volgens Bert heeft Roderwolde ook geluk dat er veel grote veeboeren aanwezig zijn. ‘Zij moeten heel veel data verwerken, maar dat was lastig met dit internet. Dat gold trouwens ook voor kinderen die hier werkstukken moesten versturen. Dat lukte soms gewoon niet. Kijk, voor mij maakt het niet zoveel uit of er een goede internetverbinding ligt. Maar ik heb ervoor getekend omdat ik weet dat het voor het dorp gewoon goed is.’


Het saamhorigheidsgevoel is dus sterk in Roderwolde. Dat blijkt ook uit het feit dat Roderwolde één van de twee pilotwijken is als het gaat om het verduurzamen van hele wijken. Onder de naam Energiek Roderwolde en in samenwerking met de Hanzehogeschool, wordt gekeken hoe men Roderwolde in de breedste zin van het woord duurzamer kan krijgen. Dat juist dit dorp hieraan meedoet, is niet verwonderlijk. De onderlinge sociale cohesie is groot en de band met de gemeente goed.


Eén van de partijen die hier debet aan is, is onomstotelijk de dorpsbelangenvereniging. Jan vertelt dat ze de avond voor het interview nog een vergadering hebben gehad. ‘We waren mooi vlot klaar. Het moet een uur of kwart over één zijn geweest’, lacht Jan. Bert: ‘Ik hoorde dat het vroeger nog wel later was. Die vergaderingen worden heel serieus genomen.’ Als Jan even later alle agendapunten van de vorige avond opdreunt, is het niet verwonderlijk dat de vergadering zo lang heeft geduurd. ‘We bespreken heel veel. Neem bijvoorbeeld de verkeersveiligheid. Dat staat standaard op de agenda’, zegt Jan. ‘Daarnaast hebben we een aantal verschillende commissies en houden we jaarlijks een dorpsschouw met ambtenaren van de gemeente. Die zijn erg nuttig. De problemen die we dan aanstippen, worden vaak binnen de kortste keren aangepakt. In dat opzicht is dat contact ideaal. Een ambtenaar zei ooit eens gekscherend dat Roderwolde nooit tevreden is. “Dat moet ook niet!”, zei ik toen.’


Dat de burgemeester van Noordenveld toevallig ook in Roderwolde woont, betekent niet dat het dorp nu opeens wordt voorgetrokken. ‘Hier is de burgemeester gewoon Klaas en zijn vrouw Evelien’, zegt Jan. Bert vult aan: ‘We gaan gewoon met hen om als dorpsgenoten en denken niet vanuit de functie van de burgemeester. Dat zij besloten hier te komen wonen, vinden wij heel mooi. Maar wat nog mooier is, is dat zij zich inmiddels Rowolmer voelen.’ Het is volgens de oud-leraar tekenend voor het dorp. ‘Iedereen is hier gelijk. Dat geeft een prettig gevoel.’


Wanneer Jan even later begint aan een opsomming van alle verschillende verenigingen in het dorp, blijkt hoe levendig het ogenschijnlijk kleine dorpje is. Dat bleek ook in 1989 toen het dorp haar 850ste verjaardag vierde. Bert en Jan vergeten het nooit weer. ‘Er was een revue, een optocht van versierde wagens en er was feest in de tent’, herinnert Bert zich. Jan: ‘Later was er feest in een feesttent. Het was in mei, maar toch vroor het ’s nachts stevig. Toen zijn we met het hele stel de kroeg ingedoken!’


Volgend jaar is het dus weer groot feest. Er is al een feestcommissie ingesteld, vertelt Jan. ‘We denken aan een feestweekend. Samen met de vrouwenvereniging en de basisschool. Zij hebben om de acht jaar een groot feest, maar we willen dat nu één jaar naar voren halen. Zo valt alles mooi samen.’ Volgens Bert is juist die school zo essentieel voor de leefbaarheid in het dorp. ‘Dat is altijd al zo geweest. Roderwolde móet een school blijven houden. Het gaat nu trouwens heel goed met het aantal leerlingen, dus ik ben niet bang dat die school ooit zal verdwijnen. En zolang die school er staat, zit het met de leefbaarheid wel goed!’

UIT DE KRANT