Zorgen over toekomst activiteitencentrum De Dobbe

Afbeelding
actueel

‘Het ‘doen’ gebeurt te weinig, de één wacht hier op de ander’


RODEN – Er zit weer leven in de brouwerij bij activiteitencentrum De Dobbe in Roden. Muziekclub de Vrolijke Noot zingt iedere woensdagmiddag liedjes van toen, twee klaverjasclubs leggen er wekelijks een kaartje, muziekvereniging Oranje repeteert in De Dobbe, een huiswerkbegeleidingsinstituut heeft er haar intrek en Kristel Schoonbeek heeft haar muziekschool in het centrum. En als het aan bestuurslid en vrijwilliger Mary Dijkstra - Lutam ligt, blijft het daar niet bij. Jeugdwerk terug in De Dobbe is haar missie. En een avondje extra samen eten met de MensA om de lange wachtlijst in te korten. Zorgen zijn er ook. Zo gaan er geruchten dat De Dobbe op slot gaat. Dat mag nooit gebeuren, vindt Dijkstra.


Jeugdwerk


Ja, het pand aan de Koerskamp kan een opknapbeurt gebruiken, maar oud en versleten is het zeker niet. Het gebouw dient een belangrijk maatschappelijk doel en dus het investeren waard, vindt Mary Dijkstra (69) die sinds haar bemoeienis de ene na de andere activiteit naar het centrum trekt. Neem alleen al het vaste clubje tachtigplussers met wie ze iedere woensdagmiddag ‘liedjes van toen’ zingt. Het zijn inwoners die zich verheugen op het wekelijkse verzetje, weet Dijkstra die sinds vorig jaar maart betrokken raakte bij het activiteitencentrum. Hoewel, betrokken, dat was ze al veel eerder. Dijkstra, toen nog Lutam, bracht in haar jeugd een hoop tijd door in De Dobbe dat toen nog aan de Boskamp gevestigd was. Als geen ander weet ze hoe waardevol dat was. En dat jeugdwerk moet terugkeren in het centrum, vindt ze. ‘Hier moet een plek komen voor jongeren tussen de 12 en 18 jaar. Die groep valt tussen wal en schip. Een plek waar ze kunnen chillen, luisteren naar muziek, op hun telefoon desnoods. Er is helemaal niets voor ze. En wat doen wij? We schelden alleen maar op de jeugd. Dan denk ik: hier is ruimte. Gooi de deur open, zorg dat de jongerenwerker hier zijn werk doet in plaats van op een kantoor in een torenkamer.’


Uitbreiding MensA


Ook ziet Dijkstra mogelijkheden voor de MensA, het initiatief om nieuwkomers met elkaar in contact te brengen door samen te eten. Sinds de oprichting in 2016 groeit de MensA als kool. Twee keer in de maand zitten er op vrijdagavond in Trefpunt Scheepstra zo’n 30 nieuwe Noordenvelders gezellig met elkaar aan tafel te genieten van een maaltijd die ze zelf bereiden. Er is een wachtlijst, maar plek om meer mensen aan te laten schuiven is er niet. Die ruimte is er in De Dobbe. ‘Hoe leuk zou het zijn dat we er een extra avond aan toe kunnen voegen? De behoefte is er. En daarbij: eenzaamheid is een groot probleem. In algemene zin. Nieuwkomers hebben behoefte aan contact in hun nieuwe omgeving, veel ouderen zijn eenzaam maar ook onder de jeugd is eenzaamheid een ding. Dit pand biedt perspectief om leuke dingen op te zetten.’ Over wat Dijkstra drijft is ze duidelijk. ‘Bij elkaar geraapt? Het zal je zelf maar overkomen.’


Dijkstra heeft haast. Ze is bijna 70 en als ze nog iets voor elkaar wil krijgen moet dat nu. Niet lullen maar poetsen, daar is ze van. Het er niet alleen over hebben, maar het ook doen. ‘Dat gebeurt veel te weinig. De één wacht hier op de ander.’ Wekelijks ondervindt Dijkstra de dankbaarheid van de senioren van de Vrolijke Noot, met wie ze iedere woensdag liedjes als ‘in een groen groen knollenland’, ‘waar de blanke top der duinen’ en de ‘zilvervloot’ zingt. Dat een meneer van 91 Dijkstra onlangs bekende dat hij verliefd is op een dame uit het clubje vindt ze fantastisch. Helemaal omdat het wederzijds is. Een andere mevrouw heeft niet lang meer. Een paar laatste wensen heeft ze nog: naar het Van Gogh in Amsterdam en een visje eten in Lauwersoog. Dijkstra regelt het. Hoe dan ook.’


‘Maatschappelijke verantwoordelijkheid’


Dat haar vorige jaar ter ore kwam dat De Dobbe mogelijk moet sluiten en ‘plat gegooid’ zou worden, raakt haar ten diepste. ‘Het pand is van de gemeente. Dat kost geld, begrijpelijk. Maar ik ben ervan overtuigd dat, wanneer we hier nog meer activiteiten binnenhalen en alle inkomsten uit de zaalhuur terugvloeien naar de gemeente, het goed mogelijk is om hier quitte te draaien. Winst maken lijkt me niet van toepassing. De gemeente heeft ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Met name voor de jeugd moet er snel iets komen. Ik wil wel meehelpen om iets op te zetten. Inmiddels is een gesprek over de kwestie met verantwoordelijk wethouder Robert Meijer gepland.


‘Met de benen op tafelgesprek’


Volgens wethouder Robert Meijer (VVD) is er al lange tijd niet over De Dobbe gesproken. Althans, niet in de huidige bestuursperiode, zegt hij. Als raadslid heeft Meijer al eens aangegeven De Dobbe geschikt te vinden als mogelijke inbreidingslocatie voor woningbouw, geeft hij toe. ‘Nu ligt mijn rol anders. Op dit moment kan ik er nog geen zinnig woord over zeggen. Er liggen een aantal opgaven als het gaat om verduurzaming. We moeten tot een totaalvisie voor alle dorpshuizen komen. Energielasten wegen mee, maar ook: waar staan we, wat gebeurt er? Er is in ieder geval absoluut geen sprake van sluiting. Het wordt zeker geen gesprek waarin we met vooringenomen besluit iets zullen presenteren. We zien het als een ‘met de benen op tafelgesprek’.


Dijkstra geeft zichzelf nog vijf jaar om voor elkaar te krijgen waar ze naar toe wil met De Dobbe. ‘Net als een zelfstandig ondernemer, haha. Dit pand biedt perspectief. Niet alleen voor de jeugd, maar ook voor ouderen. Het ligt middenin een volkswijk. Als het me niet lukt, dan stop ik.’ Ondertussen werkt ze achter de schermen aan een groot driedaags event: een buurtcamping voor de minima. Van 28 tot 30 juli mogen mensen die om financiële redenen nooit op vakantie kunnen, de tent opslaan op het terrein van het activiteitencentrum. ‘Samen leuke activiteiten doen, samen eten, een buurtbarbecue is het idee.’ Op zaterdag 25 februari is De Dobbe hét domein voor de jeugd van 10 tot en met 23 jaar. Zij mogen samen de strijd aangaan in het populaire spel Fortnight.

UIT DE KRANT