ZZZ
In de natuur worden aan organismen letters verbonden om te duiden of ze veel of juist weinig voorkomen. Dat varieert van aaaa (zeer algemeen) tot zzzz (uiterst zeldzaam). Om twee paddenstoelen te noemen die aan deze criteria voldoen geldt dat de Gewone zwavelkop zeer algemeen voorkomt en het Prachttrechtertje uiterst zeldzaam is. Tussen deze twee uitersten gaat het verder van aaa (algemeen) naar a (matig algemeen) naar z (vrij zeldzaam) enzovoort.
De kop zzz werd door een vriend van me gebezigd toen ik hem de foto van Annet Vrieling uit Roderwolde stuurde die u boven dit stukje ziet afgebeeld. Hij verkeerde daarbij in de veronderstelling te doen te hebben met de rups van de Gestreepte pijlstaart, een uiterst zeldzame, zuidelijke trekvlinder. Eigenlijk had hij dus zzzz moeten schrijven. Omdat ik de determinatie niet helemaal vertrouwde werd Minko van der Veen (de vlinderspecialist van IVN Roden) ingeschakeld en hij concludeerde dat het de rups van een Windepijlstaart was, verifieerde het bij de Vlinderstichting, die dat bevestigde. Inmiddels had ik van Annet na de toegestuurde foto’s een tweede mailtje gekregen waarin ze meldde dat ze zelf (heel knap) via internet ook was uitgekomen op de Windepijlstaart.
De rups zag ze even buiten Peizermade in De Onlanden op het fietspad kruipen. Nou moet u weten dat het een joekel van een rups van wel 12 cm is. Omdat er fietsers aankwamen en ze vreesde dat de rups overreden zou worden besloot ze hem een eindje van het fietspad af ergens neer te leggen. Eerst probeerde ze hem met een plastic zakje op te pakken, maar de rups ging enorm te keer. Het lukte vervolgens wel hem met een stuk papier te scheppen. Gelukkig had ze wel de tegenwoordigheid van geest er eerst nog een paar foto’s van te maken, want dat het iets bijzonders was was voor haar wel duidelijk.
Net als de Doodshoofdvlinder, waarover ik de vorige week schreef, is de Windepijlstaart ook een zuidelijke trekvlinder. Niet zo zeldzaam als de eerst geopperde Gestreepte pijlstaart, maar best tamelijk zeldzaam. De rupsen van deze vlinders overleven onze winters niet, hoewel je haast gaat denken dat nu de winters steeds zachter worden dit eens een keer gaat gebeuren. De eitjes, wel 1000 stuks worden tijdens de trek al afgezet op geschikte waardplanten als de akker- en haagwinde. Het is ook weer een sterke vlieger die op korte afstanden naar het schijnt een snelheid van wel 100 km kan bereiken. Uiteraard is de energiebehoefte (nectar) groot en die halen ze fladderend uit bloemen als Kamperfoelie en Siertabak. Dat zijn bloemen met een lange kelkbuis en dan is het handig dat je over een lange roltong (tot wel 13 cm) beschikt om bij de soms diepliggende nectar te komen.
Das gespot Het is alweer een tijdje geleden dat Virry Schaafsma (ook uit Roderwolde) afgelopen zomer tijdens een vogelinventarisatie in De Kleibosch ’s morgensvroeg warempel een Das zag lopen. Waarschijnlijk was dit hetzelfde exemplaar dat enkele weken later een wespennest plunderde in de tuin van Egidius Wientjes en Annet Nijboer, die dichtbij De Kleibosch aan De Groeve wonen. Dat was goed te zien aan een breed spoor in het gras en de raten die niet ver van het nest lagen. Twee weken geleden waren we met de Paddenstoelenwerkgroep IVN Roden actief in Kornhorn en kwamen op de Snipsreed ook een opengebroken wespennest tegen. De vraag was of daar ook een Das verantwoordelijk voor was of misschien wel een Vos die dat ook schijnt te doen. Even later zagen we de dader(s), want er vlogen maar liefst 3 Wespendieven, voor mij de eerste waarneming dit jaar. Dat zijn echte specialisten (formaat Buizerd) die vliegroutes van wespen volgen en zo bij een nest uitkomen dat ze met hun klauwen uitgraven. Natuurlijk proberen de wespen zo’n vogel af te schrikken, maar geven dat al vrij spoedig op, want uiteraard is zo’n specialist erop gebouwd om geen last van ze te hebben. Voor de Das (en de Vos) zou dat minder gelden, maar zij kraken de nesten ’s nachts in het donker. Het is natuurlijk niet zo dat wespen dan op één oor liggen, maar adequaat reageren kunnen ze niet.
