Acrobatiek

Nu we echt in de herfst zijn aangekomen en met lagere temperaturen hebben te maken is gelukkig de grootste hinder die je van stekende, bijtende en kriebelende insecten kunt ondervinden grotendeels voorbij. Omdat ik vaak in het veld verkeer en op zoek naar paddenstoelen nogal eens het struikgewas doorkruis zijn het vooral nog kriebelende beestjes die in mijn kleren gaan zitten, meest spinnen. Sommige mensen hebben een fobie voor spinnen (arachnofobie) en kunnen maar beter dit soort exercities mijden.

Ik heb geleerd om niet direct te gaan wrijven of krabben zodra er iets kriebelt, maar ga voorzichtig te werk. Spinnen zijn tere beestjes en voor je het weet zijn ze kapot gekrabd of gewreven en dat is nog een beetje smerig bovendien. Enkele spinnen kunnen trouwens lelijk bijten en doen dat wanneer ze zich bedreigd voelen. Voorkomen is beter dan genezen is het credo en enige tact is geboden. Dus probeer ik kriebelende beestjes voorzichtig te pakken en als dat niet lukt trek ik soms kledingstukken uit of, indien ik in gezelschap verkeer, vraag ik iemand even te helpen om zo’n beestje te verwijderen. Als natuurliefhebber moet je immers niet onnodig dieren mollen. Spinnen zijn nuttige beestjes en verdienen het om met respect te worden behandeld. Wanneer het echter beestjes zijn die het op mijn bloed hebben voorzien toon ik minder mededogen. Muggen en teken bijvoorbeeld moeten het wél met hun leven bekopen als ze mij als doelwit hebben uitgekozen.

Om aanvallen van ongedierte te voorkomen kun je maar het beste wandelingen in de natuur vermijden. Je kunt ook lekker thuis blijven zitten, maar dan doe je jezelf toch echt tekort. Uit is goed voor u! Bovendien zul je thuis ook nog genoeg beestjes tegenkomen. De vlieg die u op de foto van Pia Zomer ziet, de Dambordvlieg (ook wel Grauwe vleesvlieg genoemd), kan knap vervelend zijn, vooral wanneer je aan het eten bent. Maar sowieso heb je ze liever niet in huis al heten ze Huisvlieg, de meest algemene soort. Ze zijn voornamelijk talrijk bij hogere temperaturen, zomers dus, en die periode ligt nu wel achter ons. Pia stuurde de foto dan ook al enige tijd geleden, maar ik vind het nog wel de moeite waard hem u te laten zien. Ik had het er laatst met iemand over dat het toch wonderbaarlijk is dat je ze vaak ondersteboven op het plafond ziet lopen. Dat is trouwens nog wel te verklaren wanneer u de pootjes ziet met de goed zichtbare ’voetjes’ die als zuignapjes fungeren. Maar om op het plafond te gaan zitten moeten ze daarvoor toch een acrobatische manoeuvre maken om te landen. Vlak voor ze gaan landen moeten ze immers in de lucht keren. Hoe ze dat voor elkaar krijgen daar verbaas ik me over, maar verwondering over hoe dingen in de natuur gebeuren hoort er gewoon bij. Op alles wat gebeurt hoeft niet per se een antwoord te volgen.

Passiebloem Een antwoord heb ik wel voor de familie Zuiderveld uit de Vrijheidslaan in Roden. Mevrouw schrijft dat ze een Passieflora in de tuin hebben die al twee winters heeft overleefd. Dat is met de zachte winters die we hebben vrij normaal te noemen. Mevrouw meldt verder dat er het afgelopen jaar wel meer dan 700 bloemen aan hebben gezeten en dat er plotseling 3 knaloranje vruchten vrij dicht bij elkaar aan de plant zaten. Volgens haar kunnen bijen daarvoor niet verantwoordelijk zijn, want die kwamen dagelijks vrij massaal op de geurende bloemen af. Mevrouw wil weten wie de bloemen heeft bevrucht en waarom er maar drie vruchten aan zijn gekomen. Volgens mij zijn de bijen er juist wel voor verantwoordelijk en waarschijnlijk maar een enkel exemplaar. Het is namelijk zo dat passieplanten echte kruisbestuivers zijn. Dat wil dus zeggen dat het stuifmeel van een andere passieplant afkomstig moet zijn. En dan zijn ze ook nog eens zeer kritisch en kunnen ze niet zomaar worden bestoven. Er zijn talloze soorten passieplanten die elkaar onderling niet kunnen bestuiven. Het stuifmeel moet dus van een plant van dezelfde soort zijn. Maar als dit een naaste verwant is lukt dat meestal ook niet. Het stuifmeel moet dus van een plant komen die er niet aan verwant is. En dan moet er toevallig een bijtje zijn die deze plant ergens in de buurt heeft bezocht en daarna de passieplant bij de familie Zuiderveld.