Streep door de bouw van een schoolcampus in gebied Tolbertervaart-Noord
ZUIDHORN/ TOLBERT - Aan het begin van de gemeenteraadsvergadering van dinsdag 12 maart, deed wethouder Bé Schollema de mededeling, dat het college van B & W definitief afziet van het bouwen van een schoolcampus in het gebied Tolbertervaart. Zoals bekend heeft de gemeente Westerkwartier haar oog laten vallen op het gebied om er een woonwijk met 200 woningen, een nieuw sportcomplex en aanvankelijk dus ook een schoolcampus te realiseren. Omwonenden en organisaties zijn vanaf de bekendmaking van het voornemen bezig om de bestuurders van de gemeente op andere gedachten te brengen. Dat lijkt nu deels gelukt te zijn.
Volgens Schollema kan in het gebied geen schoolcampus gerealiseerd worden met behoud van de natuurwetenschappelijke waarden en de bestaande houtsingels in het gebied. Voor de noodzakelijke bouw van de campus blijven er volgens Schollema nu nog twee opties over, namelijk op de huidige locatie aan de Waezenburglaan of op het sportcomplex Rodenburg. Deze laatste optie zou daarbij gaan voldoen aan de wens om het onderwijs en de sportvoorzieningen dichtbij elkaar te vestigen. Het besluit van B & W heeft geleid tot welhaast euforische reacties van de omwonenden. Eén van hen is Cobien Schaaf, die zich samen met anderen inspant om alle plannen van tafel te krijgen. Zij ziet het afblazen van de voorgenomen bouw van de campus als een belangrijke en hoopvolle eerste stap.
In haar idyllisch gelegen woning, waarin ze als kind al woonde, verwoordde ze het als volgt: ‘Door de samenvoeging van vier gemeenten is er sinds enkele jaren sprake van een hele grote gemeente en de bestuurders moesten duidelijk het hele gebied nog leren kennen. We zijn erg blij dat de verantwoordelijk wethouder Hans Haze en de rest van B & W nu ook wel inziet, dat het om een uniek gebied gaat met grote natuurwetenschappelijke en cultuur-historische waarde. Het gebied verdient het om behouden en beschermd te worden en daar passen de plannen, zoals de gemeente die heeft uitgesproken, totaal niet in. Dus het gebied vooral gaan versterken in plaats van aantasten. De voorgenomen bouw van 200 woningen in het gebied wordt nog nader onderzocht, maar wij gaan ervan uit dat de argumenten om af te zien van de bouw van een campus, opnieuw gaan gelden. Als een campus niet kan, dan is het ook niet verantwoord om er 200 woningen te gaan bouwen. Het gebied wordt juist dan ook zeer aangetast. Er moeten wegen aangelegd worden en ondergronds moet er van alles worden aangelegd. Er zal in het gebied dan sprake zijn van veel verkeersbewegingen en honderden bewoners. De natuurwaarden en de rust voor de natuurlijke habitat voor veel diersoorten zullen daarbij grotendeels verloren gaan. Dat staat haaks op de harde eisen, die tegenwoordig gesteld worden aan het behoud en herstel van de natuur in Nederland. Daar komt nog bij’, voegt ze toe, ‘dat er onlangs op bestuurlijk niveau groen licht is gegeven voor de bouw van maar liefst 50.000 woningen in de Suikerzijde, zoals een gebied ten westen van de stad Groningen genoemd wordt. Het argument om in de dorpen Leek en Tolbert vooral ook woningen te gaan bouwen voor forenzen, vervalt daarmee ook.’
Cobien en de groep die zij vertegenwoordigd, vinden geen enkele aantasting van en in het gebied acceptabel. ‘Sterker nog, wij vinden dat B & W zich zouden moeten gaan inspannen om een beschermde status voor het gebied te verkrijgen. Ze zouden trots moeten zijn op het feit dat onze gemeente een dergelijk gebied bezit. Stiekem hoop ik dat ze dat al zijn.’ Ze besluit met een glimlach: ‘Ik ben binnenkort jarig en ervaar het onlangs genomen besluit om af te zien van de bouw van een campus als een vervroegd verjaardagscadeau. Ik kijk uit naar een volgend cadeau van B & W’.
