Het Groote Koffiefeest

minikul
Eigen schuld, dikke bult. Ik heb het echt aan mezelf te wijten dat ik ‘Het Groote (ja, met twee oo’s) Koffiefeest’ onlangs heb gemist. Wéér gemist, want ik had ook eerder al zo’n prachtige, persoonlijk aan mijn vrouw en mij gerichte schriftelijke uitnodiging ontvangen. Laksheid van mij was toen de reden dat we niet zijn gegaan. Maar de herhaalde uitnodiging die begon met ‘Op ons Groote Koffiefeest hebben wij u gemist’ van een paar weken bood mij nóg een keer de kans om Het Groote Koffiefeest in mijn buurt mee te maken. De exacte locatie werd (nog) niet vermeld, maar die zou ik, als ik ons tweetjes definitief had opgegeven, nog persoonlijk toegestuurd krijgen. Want, aldus die tweede vriendelijke uitnodiging: ‘Omdat wij alvast op u gerekend hadden, hebben wij overeenkomstig enorm logistieke inspanningen gehad om voldoende cadeaus in te kopen.’ Daarom wilde de organisatie ons, na overleg met de directie, alsnog graag onze geschenken en premies uitreiken. De gastvrije vriendelijkheid kon dan ook niet op: ‘Het zou jammer zijn als u niet gebruik maakt van deze uitnodiging want wij hebben weer zeer veel moeite gedaan.’ Dat bleek, want de goede gaven waren niet gering en dat gold zelfs voor elke volwassen gast die zonder uitnodiging zou komen(!) Als dank voor onze deelname ‘offerierde’ de organisatie ons een kleurentelevisie met teletext, afstandbediening, volledig uitgerust etc. inclusief – jazeker – transportverpakking. Daarmee was het prijzenfestival nog niet uitgeput, d’r stond ook gratis 500 gram aroma koffie om thuis te testen voor ons klaar. Daarbij zouden we facultatief een grote cadeaumand met boter, volkorenbrood, kruidenlikeur, vlierbessenwijn, eieren, kaas, ham aan een stuk, potten honing en hartig boerenbrood meekrijgen. Voor ons zelfs keer twee, want echtparen kregen de dubbele hoeveelheid. Het water liep mij in de mond, dat begrijpt u. Ook de aanbeveling om twee stevige draagtassen plus een tweede persoon om alles te dragen mee te nemen, getuigde van een onovertroffen vriendelijkheid en gastvrijheid. De slotzin in de uitnodiging had mij bijna helemaal over de streep getrokken, want: ‘Op dit Koffiefeest reiken wij een cadeau ter waarde van € 300 van onze voorjaarsverloting aan u uit. Bovendien voor alle echtparen een koffiezetapparaat.’
Toch zijn we weer niet gegaan. Mijn vrouw wou niet. En wie zou die propvolle twee tassen dan moeten dragen? En dan heb ik het nog niet eens over de kleuren tv.
Henk Hendriks
 

UIT DE KRANT

Lees ook