?Natuur

Het is bekend dat echte, oorspronkelijke  natuur nauwelijks in Nederland aanwezig is en wat er (nog) is wordt vaak bedreigd door allerlei menselijke activiteiten. Denk daarbij aan de Waddenzee waar deze activiteiten funest kunnen uitpakken voor de natuurwaarden. Steeds meer lijkt het erop dat aan alles een financieel kaartje hangt. Wat levert het op en hoe kunnen de commerciële belangen verder worden geoptimaliseerd. Als het ten koste gaat van natuurwaarden wordt er geschokschouderd als daar door mensen op wordt gewezen.

Als je het hebt over de Waddenzee was daar de kokkelvisserij een voorbeeld. Maar toen daarvoor beperkingen werden ingesteld werd er rustig overgeschakeld op de vangst van andere schelpdieren. Messen en Nonnetjes bijvoorbeeld, voer voor vogels. Kokkels en Mosselen associeer je met eidereenden, waarvan de stand drastisch terugliep door de ongebreidelde vangst. Natuurbeschermers moeten er dan van alles aan doen om weer recht te breien wat krom is. Een ondankbare taak. Ook de kanoet kwam aan de beurt toen het schelpje het Nonnetje voor hun snavels werd weggekaapt. Het aantal Kanoeten liep schrikbarend terug en pas toen de alarmbellen zeer nadrukkelijk rinkelden was er sprake van een kentering. Het blijkt altijd weer lastig te zijn om tot een goede afweging te komen wanneer er sprake is van commerciële belangen. Bij de hier beschreven activiteiten gaat het soms om ’slechts’ enkele tonnen winst (Kokkels en Nonnetjes, bij Mosselen heb je het over grote bedragen), maar had voor de natuur funeste gevolgen. Je krijgt daarom de indruk dat natuurgebieden regelmatig worden gezien als wingewesten. Gebieden waar wat valt te halen. Overigens is het allergrootste wingewest Groningen vanwege het aardgas, trouwens ook een natuurproduct.

Voor echte, oorspronkelijke natuur ben je aangewezen op het buitenland. Toch zie je overal de invloed van de mens overal wel terug. Ik kijk af en toe naar advertenties waar tripjes naar het buitenland (of in eigen land) worden aangeboden. Een aardige las ik afgelopen zaterdag in het DvhN. Daarin werd een 4-daagse luxe vakantie naar het Bergische Land (met centraal het stadje Gummersbach) ronkend aangeprezen: ”Het Bergische Land in Duitsland staat bekend om zijn ongerepte natuur en prachtige stuwdammen…”. Nou vind ik stuwdammen eigenlijk ondingen die een inbreuk vormen op het oorspronkelijke landschap en bepaald geen zegen voor de natuur. Afhankelijk van de grootte kunnen ze me wel imponeren en dat ze belangrijk zijn voor de energieopwekking begrijp ik, maar het etiket ’prachtig’ lijkt me in de advertentie misplaatst. In de natuur zie ik dit soort kunstgrepen liever niet. Over wat natuur is wordt nogal verschillend gedacht. Ik sprak eens mensen die het zo heerlijk vonden in de natuur te fietsen. Toen ik doorvroeg bleek dat ze met de natuur akkers met graan en (bloeiende) aardappelen bedoelden (en koeien in de wei). Het is maar net hoe je het bekijkt…

Mestinjectie

De heer Heidinga (landbouwer in Jonkersvaart) belde me naar aanleiding van de column van vorige week. Hij was het er helemaal mee eens dat mestinjectie hartstikke slecht is voor de natuur. Wormen komen ’naar adem happend’ aan de oppervlakte waar ze een gemakkelijke prooi voor meeuwen zijn. Heidinga: ”Die vreten zich zo vol dat ze nog nauwelijks kunnen vliegen”. We hebben het over veel meer zaken gehad, teveel om hier te noemen, maar die mestinjectie is een door de overheid verplicht gestelde methode waar je van af moet. Mevrouw Drost (Pyronhof, Leek) reageerde ook. Ze vond dat ik ten onrechte landbouwers in een kwaad daglicht stelde (wat geenszins mijn bedoeling was), omdat ze er immers toe worden verplicht.

Boven deze column een waterrijk, nieuw gecreëerde stukje natuur ter hoogte van Roderwolde. Dit ter gelegenheid van de zeer ondemocratische waterschapsverkiezingen. Terwijl de burger steeds meer voor de lasten opdraait hebben we nog altijd te maken met geborgde zetels (een kwart) voor de agrarische sector en bedrijven. Er gaan nu, terecht, stemmen op dit systeem te herzien.