Laat het verleden van FC Groningen de weg wijzen naar de toekomst
FC Groningen zou in één jaar terug moeten keren naar het hoogste niveau. De kansen daarop zijn nog steeds aanwezig. Uitzicht op een tweede plaats die recht geeft op rechtstreekse promotie komt langzaam in zicht na de makkelijk 0-3 tegen FC Eindhoven en de ploeg van trainer Lukkien staat bovenaan in de strijd om de derde periode. Mocht rechtstreekse promotie mislukken, dan kan de herkansing in de nacompetitie de ‘Trots van het Noorden’ bijna niet ontgaan. Oud-doelman Harry Schellekens zei het onlangs nog; ‘Het komt allemaal goed met FC Groningen’. Dit jaar staat de roemruchte historie van de club uit de Euroborg centraal. Het is veertig jaar geleden dat de ‘voetbaldwerg’ uit het noorden van Nederland naam maakte in Europa door in haar allereerste Europa Cupwedstrijden het grote Atletico de Madrid uit te schakelen en in de volgende ronde in een afgeladen Oosterpark het al even grote Inter Milan met 2-0 terug naar Italië stuurde.
Ongekend sensationele wedstrijden en één van de absolute hoogtepunten uit de geschiedenis van FC Groningen. Het komt dus allemaal goed volgens Schellekens, die in de Europa Cup zijn beste wedstrijden voor FC Groningen speelde en opvolger was van de populaire keeper Johan Tukker. Tukker verdedigde het doel o.a. eind jaren ‘70 en begin jaren ‘80. De wedstrijden in het Oosterpark werden toen nog op het één na hoogste niveau gespeeld. In 1980 promoveerde Groningen na een klinkende 6-1 overwinning op FC Twente naar de Eredivisie om zich twee jaar later voor Europees voetbal te kwalificeren. Wie had dat kunnen vermoeden, in 1979 nog gewoon Eerste Divisie en in 1983 Atletico de Madrid uitschakelen in de Europa Cup. Zo snel kan het gaan.
Er wordt vaak gezegd dat de begroting de plaats op de ranglijst bepaalt. Natuurlijk speelt geld een rol, maar steeds weer bewijzen clubs dat er meer is dan geld die bepaalt of je een wedstrijd kunt winnen. FC Groningen werd vorig seizoen in de beker uitgeschakeld door Spakenburg. Notabene in eigen stadion. Hoeveel profclubs werden dit seizoen de beker niet uitgeknikkerd door amateurs met Ajax als meest treffende voorbeeld? In een nog niet zo ver verleden reisde iedere topclub met knikkende knieën naar de Euroborg en niet zelden zonder punten weer huiswaarts. Niet alleen in de Euroborg was dit het geval, ook het Oosterpark bleek vaak een reuzendoder.
Het FC Groningen van begin en halverwege de jaren 80 had alles wat een elftal nodig had om te presteren. Goede begeleiding. Mensen die je in de ogen keken om te zien hoe het met je ging in plaats van op maandagochtend via een vragenlijst en aanverwante data. Een zeer diverse spelersgroep. Jan van Dijk en Erwin Koeman zorgden daar voor de bijna ziekelijke drang om wedstrijden te willen winnen en namen daarin het elftal op sleeptouw. Boefjes en met Koeman ook nog eens een speler die grote individuele kwaliteiten had om een wedstrijd te beslissen of te laten beslissen. Er was voldoende routine, er was creativiteit, lengte, mensen met een uitstekende voorzet en spitsen die daar wel raad mee wisten. Daarbij was Han Berger de trainer die van dit gemêleerde gezelschap een team smeedde. Logische keuzes maakte en het optimale rendement uit het team wist te halen. En natuurlijk was er Renze de Vries, de kleurrijke voorzitter die op zijn eigen wijze steeds weer zorgde voor kwaliteit in de spelersgroep.
In 1979 nog Eerste Divisie. In 1983 het grote Atletico Madrid uitschakelen. Financieel kost het spelen in de Eerste Divisie in plaats van de Eredivisie de club veel geld. Maar als FC Groningen in het verleden én in het heden één ding heeft bewezen, is dat geld niet de beslissende rol speelt, maar dat er andere middelen zijn om wedstrijden te winnen. FC Groningen kon van iedereen winnen zonder een groot budget. Dát maakt supporters trots. De tijd kan veranderd zijn, maar het blijft gewoon elf tegen elf. Laat de lessen uit het roemruchte verleden de basis zijn voor een nieuwe toekomst. Dan is het een kwestie van tijd en gaan we weer op de trekker naar Madrid.
