Klaas Oosterhuis viert driedubbel jubileum
‘Ik ben van het ouderwetse eten, niet van de kroepoek’
NUIS – Klaas Oosterhuis heeft altijd tekst. Een vraag hoef je hem amper te stellen. Klaas praat zo wel een eind weg. Een heel eind. Maandag vierde Oosterhuis een driedubbel jubileum. Hij werd 65 jaar, kreeg op die dag precies vijftien jaar maaltijden van Tafeltje Dekje én precies vijftien jaar Thuiszorg van TSN.
Klaas wil eerst wat complimenten uitdelen. Aan Tafeltje Dekje bijvoorbeeld, verzorgd door Zonnehuis De Hoorn in Marum. ‘Voortreffelijk eten’, zegt Klaas, die zelf vijf keer per week aan mag kruisen wat hij wenst. Klaas is kritisch en een ouderwetse eter. Geef hem boerenkool en hij geniet. Zaken als kroepoek zal hij niet snel aankruisen. Lof is er ook voor Thuiszorg TSN. De samenwerking- het zwachtelen van Klaas’ benen en douchen ondermeer- verloopt naar volle tevredenheid. Over het feit dat Klaas zelf 65 jaar geworden is, zegt hij verder niets. Dat is, zo lijkt het, bijzaak.
Klaas Oosterhuis is een bijzonder man. Man met pet. Overal bekend. Werkte voor de EGD. Was boer in Midwolde. Heeft onnoemelijk veel kennissen, zeker ook in het Westerkwartier. Noem een naam en Klaas kent hem of haar. Klaas’ leven ging tot nu toe niet altijd over rozen. Zo werd in 2004 darmkanker geconstateerd. Er volgde een zware operatie. ‘Hebben ze een halve meter darm weggehaald’, zegt Klaas. ‘De operatie is prima geslaagd. Cru is wel dat de chirurg ondertussen wel al is overleden. Aan kanker.’ Klaas kreeg ook al een nieuwe heup en heeft last van suiker. Eens per week krijgt hij een spuit. Kortom: qua gezondheid heeft Oosterhuis al heel wat voor de kiezen gehad. Nog iets. Klaas was nooit getrouwd. Zijn vader en moeder bleven lang bij hem wonen. Was wel zo gezellig In 2000 overleed pa Oosterhuis. Velen zullen de uitvaart in Midwolde nog goed herinneren, met al die boerenwagens. Midwolde neemt dan ook een bijzondere plek in. Ooit keert hij er terug. Midwolde zal- hopelijk over heel veel jaren- ook voor Klaas ooit de laatste rustplaats worden. Het alleen zijn went, maar toch. ‘Ik heb genoeg kennissen en aanloop. Dat wel. Maar die mensen gaan altijd wel weer weg. Blijf je dus alleen achter. Dat is best wel eens lastig. Maar wie weet. Wie weet vind ik ook de ware nog wel eens. Ik heb contacten genoeg. Het gaat om de klik. Die moet er wel zijn natuurlijk.’
Klaas woont zelfstandig. In een mooie vrijstaande bungalow. Dat gaat prima. Oosterhuis leest bovendien veel. De Krant pluist hij uit en stiekem baalt hij wel van het feit dat de Streekkrant- een zus van de Krant- niet in Nuis komt. Want zoals gezegd, Klaas heeft veel contacten in dat gebied. Met Oudenbosch bijvoorbeeld. Daar kocht hij dertig jaar geleden met de EGD al aardbeien. ‘Prachtig bedrijk’, zegt Klaas.
Vanwege het jubileum van TSN kocht hij rode roze en zette hij zijn pet eens af. Klaas is een man van goud. Een man met een verhaal. Een bijzonder man, een prater. Dat hij, in goede gezondheid, nog lang mag blijven genieten van het eten van Tafeltje Dekje en van de zorg van de vrouwen van Thuiszorg TSN. Het is hem gegund.
