NOORDENVELDERS: Reinder Kloostra

RODEN – Vreselijk vond hij het toen hij de AOW-leeftijd bereikte. ‘Stoppen met werken, dat was toch echt niet aan mij besteed’ vond Reinder Kloostra. Gelukkig kreeg hij de mogelijkheid om rustig af te bouwen. Inmiddels is hij gewend aan z’n vrije tijd en zijn de dagen vooral gevuld met bewegen en vrijwilligerswerk én is er tijd om te genieten van z’n kleinkinderen.

Bijna 40 jaar werkte Reinder bij ingenieursbureau Grontmij. Begonnen als werkvoorbereider, daarna werd hij toezichthouder op civieltechnische werken. ‘Waar ik vooral met veel genoegen op terugkijk? Dat ik 4 jaar gedetacheerd ben geweest in het Lauwersmeergebied om het militair oefenterrein te ontwikkelen. Daar werd ik op mijzelf teruggeworpen en heb ik mijzelf echt kunnen ontwikkelen’, zegt Reinder.

Zoals gezegd, toen hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikte gaf hem dat vooral zorgen. ‘M’n vrouw was al bij huis, hoe zouden wij hier samen aan kunnen wennen?’ Hij had geluk. Door een collega, die net voor zichzelf was begonnen, werd hij gevraagd op projectbasis nog wat te werken. Zo kreeg hij de gelegenheid om rustig te wennen aan een leven van 36 uur werken naar nul uur werken.

Én kwam er meer tijd om zich bezig te houden met z’n favoriete bezigheid, bewegen. Heel resoluut is Reinder als hij praat over het datgene wat z’n hele leven een belangrijke rol heeft gespeeld. ‘Sporten. Van jongs af aan trapte ik een balletje bij GRC.’ De stadjer was een goede voetballer en verkaste nog naar Lycurgus. ‘Ja, zoals veel kinderen dat wensten, had ook ik een carrière als profvoetballer voor ogen.’ Maar wist hij ook dat als hij 40 was, hij zou stoppen met voetballen. Na nog een aantal jaren in het veteranenteam bij ONR, stopte hij daadwerkelijk op z’n 40ste. Voetbal maakte plaats voor badminton. ‘En dat doe ik nog steeds’, zegt Reinder, ‘een erg fysiek en intensief spelletje, maar nu wel op recreatief niveau hoor.’ Bij DEVO ‘68, waar hij ook als bestuurslid actief is. En werd hij ook gestrikt voor OldStars walking korfball. Hij had niks met korfbal, maar deze sportieveling besloot het toch maar eens te ondervinden. Het viel hem 100% mee en nu is hij er elke dinsdagochtend te vinden. Hij geniet van de verschillende aspecten, de warming-up, de coördinatieoefeningen en het spel zelf, maar ook van de 3e helft. ‘Het kopje koffie daarna, een ontzettend gezellig, sociaal gebeuren.’ En alsof dat nog niet genoeg is, trekt Reinder er met z’n vrouw graag op de fiets op uit, maar maakt hij sinds de coronatijd ook veel wandelkilometers. ‘Is de dag te vol? Dan zoek ik na het avondeten nog wel een moment om wat stappen te zetten’, vertelt Reinder lachend. ‘Bewegen? Zo belangrijk voor lichaam en geest. Want, een dag niet bewogen, is een dag niet geleefd.’

Naast een leven in beweging is Reinder ook vrijwillig actief. Zo zit hij in een verhuurcommissie van een vakantiepark waar hij en z’n vrouw een huisje hebben. Was hij samen met haar lang coördinator van een vrijwilligersgroep in het UMCG, bij de patiëntenophaalservice. Verantwoordelijk voor het halen van patiënten naar de kerkzaal of concerten in het ziekenhuis. Een dienst die na coronatijd helaas werd opgeheven.

Ook bij de Winsinghhof zijn Reinder en z’n vrouw al jarenlang vrijwillig betrokken. Draaide hij in eerste instantie alleen kassadiensten. Inmiddels is hij daar net als z’n echtgenote publieksbegeleider. ‘Leuk werk’, vertelt Reinder, ‘om dáár te zijn, waar we samen van kunnen genieten.’ Want, regelmatig bezoeken ze verschillende voorstellingen in diverse theaters.

‘Ja, we hebben de dagen aardig gevuld.’ Want er mag ook vaak nog worden opgepast op de kleinkinderen. ‘Toch echt wel het grootste geluk in ons leven’, glimlacht Reinder.

De van oorsprong stadjer, ooit werkzaam in Assen, trok begin jaren ‘80 een cirkel met z’n toekomstige echtgenote, die woonde in Oosterwolde en destijds werkzaam was in Drachten. Het snijpunt bracht ze 40 jaar geleden samen in Roden. De plek waar ze nog steeds met erg veel plezier wonen. ‘Een mooie gemeente, met een goed winkelbestand, te midden van het Mensingebos en het Natuurschoon.’

De bijna 74-jarige Rôner laat zich graag fotograferen met z’n badmintonracket. Het brengt hem bij z’n boodschap: ‘Mensen, blijf in beweging! Want bewegen? Het houdt je geest scherp en je lichaam gezond’, zijn de woorden waarmee Reinder af wil sluiten.