NOORDENVELDERS: Albert Drenth
NORG – Tien jaar lang zat hij in het bestuur van V.V. GOMOS en dirigeerde daar lange tijd in de rol van voorzitter. Bij de laatste algemene ledenvergadering gaf hij het stokje over. Tijd voor een nieuwe fase in het leven van Albert Drenth. Want deze Noordenvelder nam nog een ander besluit. Hij besloot namelijk ook te stoppen met werken.
In een fase waarin het bestuur opstapte werd Albert destijds gevraagd of hij wilde helpen. ‘Waarom ik werd gevraagd? Waarschijnlijk omdat ik een mening heb en deze durf te ventileren’, aldus Albert. Z’n primaire reactie was er één van vriendelijk bedanken. ‘Maar juist door wie ik ben, rolde ik er tóch in.’
Hij heeft binnen GOMOS veel zien gebeuren en een aantal zaken mee mogen maken die vrij uniek zijn. Zo maakte het eerste elftal promotie van de 4e naar de 3e, van de 3e naar de 2e en van de 2e naar de 1e klasse. ‘We bereikten het allerhoogste wat binnen zo’n klein cluppie eigenlijk haalbaar is.’ Bovendien was het best uniek dat ze Martin Drent, een trainer met een naam, konden binnenhalen. Dat ze nu weer 2e klasse spelen, daar waar ze waarschijnlijk thuishoren, vindt Albert natuurlijk helemaal prima.
Hij voetbalde zelf ook maar haalde nooit het niveau van zijn zoon die de 1e klasse bereikte. Hij ging vooral graag altijd met z’n zoon mee. Albert geniet van het spelletje maar vindt voetbal ook een buitengewoon emotioneel gebeuren. Zo zag hij kortgeleden nog een man op leeftijd op een heftige manier reageren op de scheidsrechter. En hij ziet het ook bij ouders die reageren als hun kind wordt geraakt. ‘Vaak ouders die denken dat hun kind de nieuwe Messi is of ouders die denken overal verstand van te hebben.’
Tot voor kort werkte Albert in de callcenterwereld, was hij verantwoordelijk voor alle trainingen die daar werden gegeven. Hij deed het met veel plezier, het onder de aandacht brengen van de ‘skills’ die leidinggevenden in spé nodig hebben om te groeien. Het is wat Albert typeert. Hij weet mensen verantwoordelijkheden en vertrouwen te geven. ‘Daarmee zet je mensen in hun kracht’, licht hij toe.
Hij was er klaar mee. Zo stopte hij niet alleen bij GOMOS, maar ook met werken. ‘Ik wil heel veel gaan doen, maar geen verplichtingen meer hebben’, vertelt hij. Hij wil gaan reizen met z’n vrouw, die haar pensioen ook naar voren kon halen. Niet de verre reizen, maar het verkennen van Europa. En ook niet te lang. Want dat ervaarden ze in januari al toen ze in Frankrijk waren. ‘Na een paar weken was er de trek naar huis’, zegt de familieman, ‘naar datgene wat ons bindt, onze kinderen.’
Deze Norger, die het levenslicht in Odoorn zag, woonde met z’n gezin lange tijd in Een. Ook daar was hij voorzitter bij de S.V. en was hij altijd actief in de Medezeggenschapsraad toen zijn kinderen op de lagere school zaten. Hij voelt zich inmiddels verbonden met Norg en dan in het bijzonder met GOMOS. ‘Zit GOMOS bij mensen die van kinds af aan bij de club zitten in het DNA, bij mij is het er onder geplakt. Zo zal de club altijd een speciaal plekje behouden.’
Hoe Albert de zee aan tijd verder gaat invullen weet hij nog niet. ‘Ik wil vooral gaan glunderen bij datgene wat ik doe.’ ‘Want, heb plezier en geniet’, is zijn duidelijke boodschap. Een mooi voorbeeld daarin is een oude oom van z’n vrouw. ‘Als ik hem vraag hoe het met hem gaat is zijn antwoord steevast: ‘100%.’ Soms doet hij helemaal niets, geniet hij van de radio en een kopje thee. Geweldig vind ik dat, dat je kunt genieten van bijna niets. Ik heb een broertje dood aan de categorie mensen die altijd zeurt. Daar loop ik het liefst met een grote boog omheen.’
Het bevestigt dat Albert zijn mening niet onder stoelen of banken steekt. Zo heeft hij ook een hekel aan het misbruiken van macht. Zoals bijvoorbeeld een scheidsrechter die een blunder niet wil toegeven. ‘Fouten maken dat is menselijk. Geef het gewoon toe.’ Ook zou hij graag zien dat mensen vriendelijker voor elkaar zijn en meer naar elkaar luisteren. ‘Wees aardig’, zegt hij, ‘dan krijg je dat ook terug!’
Binnenkort komt het tweede tripje eraan. Italië is het land waar ze gaan genieten. ‘Ja, het pensioen naar voren halen, dat kost geld. Maar ik wil later niet hoeven zeggen, had ik dat maar eerder gedaan.’
